www.dokhtarane aseman@loxblog.com ترویج حجاب
| ||
|
عفت" در لغت حاصل شدن حالتي براي نفس و جان آدمي است كه به وسيله آن از غلبه و تسلط شهوت جلوگيري ميشود و اصلش بسنده كردن در گرفتن چيز اندك است و طلب عفت و پاكدامني و بازايستادن از حرام، استعفاف نام دارد. عفت در اصطلاح اخلاق، يعني قوۀ شهوت در خوردن و آميزش جنسي، مطيع عقل باشد و از چيزي كه عقل و [شرع] نهي كرده، اجتناب نمايد و اين حد اعتدال در شرع، ستوده شده است.
وقتي ميگوئيم شهوت، فقط شهوت جنسي مراد نيست بلكه مفهوم عام آن مراد است؛ مثل شهوت مال، جاه، خوردن، تكلم كردن و...، عفت در همۀ اينها كنترل كننده است عفت از مهمترين فضايل انساني محسوب ميشود، برخي براي معرفي آن از، ضدش هتّاكي (پرده دري) استفاده ميكنند به همين علت در بسياري از موارد عفت را در مورد پرهيزكاري در خصوص، مسايل جنسي استعمال كردهاند،در حقيقت عفت حد اعتدال شرّه و خمودي است.
"شرّه" فرو رفتن انسان در شهوات و "خمود" يعني بي حركتي در جهت لذات مشروع است كه بدن به آنها به طور طبيعي و از سر ضرورت بدني، احتياج دارد. پاكدامن كسي است كه اعمالش مطابق شريعت، عقل و جوانمردي باشد.
شرم، پرهيز، شكيبايي، بخشندگي، قناعت، نرم خويي، نظم، پند پذيري، خوش رفتاري و وقار در نتيجۀ عفت ورزي بوجود ميآيند
در مورد شكم هم حد وسط مطلوب است و نبايد برخي از رواياتي كه در
مدح و فضيلت افراط در گرسنگي آمده ما را به اشتباه اندازد، حضرت رسول (ص) ميفرمايد:
«طوبي لِمَنْ ظَمِيءَ اَوْ جاعَ للهِ»
«خوشا به حال كسي كه براي خدا تشنگي يا گرسنگي كشد »
شارع مقدس بايد در مقابل طبع سركش، چنين سخن گويد و اين از اسرار و حكمت شريعت است كه هر وقت طبع انسان جانب افراط چيزي را طلب كند، شرع مبالغه و افراط در منع از آن ميكند تا فرد به حال اعتدال برگردد.
بنابراين افراط در گرسنگي ممدوح نيست، چون غرض از خلقت انسان، بندگي كردن است و آن موقوف است به قوت و نشاط طبع، شكي نيست كه گرسنگي بسيار، قوت را زايل ميكند و نشاط را از بين ميبرد، پس مراد، اندك خوردن است به حدي كه آدمي، سنگيني غذا را نفهمم.
كلام و قلم نيز از حد وسط عفت، بي نصيب نيستند و از جمله واجبات اخلاقي عفت كلام و قلم است، نه يكي را كه حقش نيست بسيار بالا برد و نه بالعكس.
عفت در قرآن:
در چند آيه به مسئله عفت پرداخته شده است، از جمله:
«وَلْيَسْتَعْفِف الّذينَ لا يَجِدونَ بكاحاً حَتّي يُغنيَهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ...»
«و كساني كه امكاني براي ازدواج، نمييابند، بايد پاكدامني پيشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بي نياز گرداند »
غريزه جنسي از نيرومندترين و سركشترين غرائز انسان است كه به تنهايي با ديگر غرائز برابري ميكند، انحراف آن نيمي از دين و ايمان انسان را به خطر خواهد انداخت به همين جهت در اين آيه و همچنين در روايات متعددي مسلمانان تشويق به همكاري در امر ازدواج و هر گونه كمك ممكن به اين امر شده است از جمله اينكه پيامبر اسلام (ص) ميفرمايد:
«مَنْ زَوَّجَ اَخاهُ المُؤمِنَ اِمرَأةً يَأنَسُ بِها وَتَشُدُّ عَضُدَهُ وَيَسْتَريحُ اِلَيْها زَوّجَهُ اللهُ... »
«هر كه برادر مؤمن خود را زن دهد تا آن زن همدم و مايه پشت گرمي و آسايش او باشد خداوند او را از حورالعين بهشت زن دهد...»
در مورد فرزندان مسئوليت سنگيني بر عهدۀ پدران وجود دارد و پدراني كه در اين مسأله حياتي، بي تفاوت هستند در نگاه برخي انديشمندان مسلمان شريك جرم انحراف فرزندان شمرده شدهاند.
برخي از مفسران، قدرت نداشتن بر ازدواج را، عاجز بودن از نفقه و مهريه ميدانند.
«لِلْفُقَراءِ الّذينَ اُحْصِروا في سَبيلِ اللهِ لايستطيعونَ ضَرباً فِي الاَرْضِ يَحسَبُهُمُ الْجاهِلُ اغنياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسيماهُمْ لايُسْئَلونَ النّاسَ اِلحافاً...»
«(انفاق شما، مخصوصاً بايد) براي نيازمنداني باشد كه در راه خدا، در تنگنا قرار گرفتهاند، (و توجه به آيين خدا، آنها را از وطنهاي خويش آواره ساخته، و شركت در ميدان جهاد، به آنها اجازه نميدهد تا براي تأمين زندگي، دست به كسب و تجارتي بزنند) نميتوانند مسافرتي كنند (و سرمايهاي بدست آورند) و از شدت خويشتن داري، افراد ناآگاه، آنها را بينياز ميپندارند امّا آنها را از چهرههايشان ميشناسي و هرگز با اصرار چيزي از مردم نميخواهند...»
راه پيشگيري از بي عفتي:
پاك بودن محيط، تربيت خانوادگي، علم و آگاهي بر پيامدهاي رذايل اخلاقي، حجاب و ترك خودآرايي در انظار عموم، عدم اختلاط زن و مرد و... اشباع صحيح اميال و خواستهاي جنسي و برنامه ريزي دقيق براي زندگي و مجال نداشتن براي كشيده شدن به آلودگيهاي شهواني.
نظرات شما عزیزان: موضوعات مرتبط: برچسبها: |
|
[ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |